Καβαλότι, Φελίτσε

(Felice Cavallotti, Μιλάνο 1842 – Ρώμη 1898). Ιταλός συγγραφέας και πολιτικός. Ήταν συμπολεμιστής του Γκαριμπάλντι, ενώ εργάστηκε ως αρθρογράφος σε εφημερίδες της αντιπολίτευσης. Το 1873 εξελέγη βουλευτής και ηγήθηκε συνασπισμού των προοδευτικών κομμάτων της εποχής του. Ο Κ. υπήρξε και ικανότατος ρήτορας. Λόγω των δηκτικών λόγων του, δικάστηκε και καταδικάστηκε, ενώ έλαβε μέρος και σε μονομαχίες, σε μία από τις οποίες σκοτώθηκε από κάποιον πολιτικό αντίπαλό του. Τα έργα του διαπνέονται από ρομαντισμό· ορισμένα θεατρικά έργα του παίχτηκαν και στην Ελλάδα. Γνωστότερα είναι τα εξής: Οι ζητιάνοι (1872), Αγνή (1873), Αλκιβιάδης (1874), Οι Μεσσήνιοι (1877). Η ελληνική κυβέρνηση τον τίμησε για τα φιλελληνικά του αισθήματα με τον Χρυσό Σταυρό του Σωτήρα.